Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Μετά το τσάι και τα κουτιά, σειρά έχει το....μελιτζανάκι

Καλό μήνα να έχουμε.
Έλειψα για λίγες μέρες, αν το πήρατε είδηση.
Γι αυτό και δεν απάντησα στα σχόλια σας και δεν επισκέφτηκα τα σπιτάκια σας.
Πήγα για μια φωτογράφηση.
Όχι, δική μου , καλέ.
Για κάποια ...μοντέλα , που όμως μου έβγαλαν το ....λάδι.
Τέλος πάντων, τελείωσε η φωτογράφηση, οι φωτογραφίες βρίσκονται στο ...εμφανιστήριο.
Θα σας αφήσω για λίγες ημέρες στην αγωνία και στην επόμενη ανάρτηση θα δείτε και θα μάθετε τα...μοντέλα.

Τώρα θα ήθελα να σας δείξω ένα τετράδιο συνταγών.

  



 Αυτό είναι το τετράδιο συνταγών της γιαγιάς μου, με τις κίτρινες σελίδες, λόγω πολυκαιρίας, τις οκάδες και τα δράμια, για το ζύγισμα  και τα ορθογραφικά του λάθη.

Η συνταγή για το μελιτζανάκι που αναρτώ, δεν είναι της γιαγιάς αλλά της πεθεράς.

Η πεθερά μου, κάθε χρόνο ανελλιπώς έφτιαχνε μελιτζανάκι, γλυκό του κουταλιού.
Είχε βοηθό  τον πεθερό μου, που της ξεφλούδιζε τα μελιτζανάκια, γιατί η σωστή συνταγή θέλει τα μελιτζανάκια ξεφλουδισμένα, επειδή καμιά φορά μπορεί να είναι χοντρόφλουδα.
Αυτό γίνεται,  όταν μεστώνουν.
Επειδή τον δικό μου βοηθό τον έχω καλομαθημένο - μέχρι πριν λίγα χρόνια του καθάριζα και το ψάρι- και επειδή τα χέρια μου δεν αντέχουν συν όλα τα άλλα και  το ξεφλούδισμα, τα μελιτζανάκια απλά τα πλένω και  κόβω τα κοτσάνια.

Χρειαζόμαστε λοιπόν:

1 κιλό μελιτζανάκια
1 κιλό ζάχαρη
1 κούπα νερό
χυμό από ένα λεμόνι
γαρίφαλα και αμύγδαλα  ξεφλουδισμένα και καβουρντισμένα , όσα τα μελιτζανάκια



 
Καθαρίζουμε και πλένουμε τα μελιτζανάκια και τα βάζουμε σε κατσαρόλα με  νερό,  να βράσουν για 2-3 λεπτά και τα σουρώνουμε.
Αυτό το κάνουμε για να φύγει η  πικρίλα.


Τα στύβουμε απαλά, για να μην λιώσουν,  ένα - ένα με το χέρι και τα απλώνουμε πάνω σε καθαρή πετσέτα. Τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε να μείνουν για μια νύχτα, να τραβήξουν τα υγρά.
Την επόμενη μέρα τα βάζουμε στην κατσαρόλα με το νερό και την ζάχαρη και τα βράζουμε πάλι, για 2-3 λεπτά
Τα αφήνουμε πάλι, για μια νύχτα, να αφήσουν ότι υγρά έχουν κρατήσει μέσα τους και την επόμενη μέρα τα βράζουμε έως ότου δέσει το σιρόπι. Πριν κλείσουμε την φωτιά, προσθέτουμε τον χυμό λεμονιού.



 Πριν κρυώσουν τελείως, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα σε να ταψί, ή , ένα μεγάλο πιάτο και καρφώνουμε στο κάθε ένα , από ένα αμύγδαλο και ένα γαρίφαλο.




Μέχρι πριν λίγα χρόνια, αφού καθάριζα και έπλενα τα μελιτζανάκια, τους έκανα μιά σχισμή κατά μήκος και  εκεί κάρφωνα  το αμύγδαλο και το γαρίφαλο,  όταν τα έβαζα στην κατσαρόλα με την ζάχαρη και το νερό. Επειδή όμως με το βράσιμο έφευγαν και τα γαρίφαλα και τα αμύγδαλα , τώρα τα βάζω στο τέλος.
Και επειδή  το savoir vivre λέει ότι, είναι αγένεια να προσφέρουμε το γλυκό στο...χέρι.


Η ονομασία ανεμώνη προέρχεται....

.........από τη λέξη άνεμος.
...επειδή οι αρχαίοι Έλληνες υπέθεταν ότι.........
.......... άνθιζε μόνον όταν φυσούσε άνεμος.