Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε.......

Ο Απρίλιος, ή Απρίλης, ή Απρίλτς (Ποντιακά), είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο .
Η λέξη Απρίλιος ετυμολογείται από το λατινικό Aprillis, από το ρήμα aperire, που σημαίνει «ανοίγω». Είναι ο μήνας κατά τον οποίο ο καιρός «ανοίγει» και έρχεται η Άνοιξη .
 Ο Απρίλιος μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιούλιου Καίσαρα  περιελάμβανε 29 ημέρες και  μετά  30 .




Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα ΑπρίληςΑπρίλες, και Λαμπριάτης από την συμπτωματικά μεγάλη θρησκευτική εορτή που τελείται συνήθως το μήνα αυτό. Ο Απρίλιος και ο Μάιος θεωρούνται οι καθ΄ αυτού μήνες των λουλουδιών εξ ου και η ονομασία Απριλομάης 
"Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα".



Η Πρωταπριλιά με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο. 
Στην Ελλάδα το αρχαίο αυτό έθιμο έφτασε, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών  κι έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες .
Επειδή τον Απρίλιο ο καιρός  καλοσύνευε συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα 
Τις περισσότερες φορές γύριζαν φυσικά με άδεια χέρια, κι έτσι κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια .




Μερικές παροιμίες για τον Απρίλη :
Του Απρίλη η βροχή κάθε στάλα και φλουρί .
Τον Απρίλη και τον Μάη κατά τόπους τα νερά .
Απρίλης Μάης κοντά είναι το θέρος .
Απρίλης φέρνει την δροσιά , φέρνει και τα λουλούδια .
Ο Απρίλης έχει το όνομα και ο Μάης τα λουλούδια .



Αν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα χαρά σ΄εκείνον τον ζευγά που έχει στην γη σπαρμένα .
Αλί στα Μαρτοκλάδευτα και τ΄Απριλοσκαμένα . 
( Τον Μάρτη δεν πρέπει να γίνεται κλάδεμα και τον Απρίλη σκάψιμο ).
Ως τ΄Απριλιού τις 18 να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά. Περάσανε οι 18 ; άραξε πάνω σε ένα αυγό .
( Οι γεωργοί ανησυχούν για τον καιρό μέχρι τις 18 Απριλίου ).

Πηγή:wikipedia







Τις οδηγίες για το στεφάνι τις βρήκα  εδώ 
και τις οδηγίες για το λουλούδι   εδώ .
Πήρα στεφάνι φελιζόλ από κατάστημα με είδη συσκευασίας και το έβαψα πράσινο.
Το στεφάνι το έντυσα με νήμα που πήρα από κατάστημα που πουλά μαλλιά.
Τα λουλουδάκια στερεώνονται κανονικά με καρφίτσες  με χρωματιστό κεφάλι
Εγώ τα στερέωσα  πρόχειρα , ίσα ίσα να σας δείξω το στεφάνι και αυτό γιατί δεν βρήκα τις καρφίτσες στο χρώμα που ήθελα. Αν τελικά δεν βρω το χρώμα που θέλω θα πάρω αυτές με το άσπρο κεφαλάκι και θα τις βάψω.
Τα.....αυθεντικά λουλουδάκια του στεφανιού , είναι μαργαριτούλες .
Πήγα λοιπόν σε ένα μαγαζί που πουλά είδη ραπτικής και τους ρώτησα αν είχαν τρέσα με μαργαρίτες .
Μου έδειξαν κάτι που έμοιαζε με μαργαρίτα - σε λίγο μεγαλύτερο μέγεθος  βέβαια - αλλά αυτό που με έκανε....... turbo , ήταν η τιμή .
Η τρέσα δεν " πήγαινε " με το μέτρο αλλά με το κομμάτι.
Ξέρετε πόσο ;;;;;;;;;
ΈΝΑ ΕΥΡΏ ΤΟ ΚΟΜΜΆΤΙ .
Μάλιστα, καλά διαβάσατε.

Η   Χρυσάνθη  μου έβαλε την ιδέα να φτιάξω λουλουδάκια με το βελονάκι , μια που τα μικρόβια έχουν πάθει ανοσία  και ακόμη καλά κρατούν .
Ψάχνοντας στο ίντερνετ βρήκα το μικρό αυτό λουλουδάκι :


 ....... "forget me not " το δικό μας  " μη με λησμόνει ".....    



Καλό μήνα και καλή εβδομάδα να έχουμε .


Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Μ΄ένα σμπάρο .......και Ρένα και Κατερινάκι........και μια ερώτηση για το τέλος .


Ήρθαμε....ήρθαμε........
Ποιοί θα αναρωτιέστε ....
Μα....εγώ και το .......έαρ.
Εγώ και η άνοιξη ...
Εγώ από το νησί και το έαρ στην φύση.

Αχ , η φύση !!!!
Όλα πνιγμένα στο πράσινο .
Και έτσι όπως φέτος είχε πολλά νερά τα χορτάρια είχαν φτάσει κοντά το ενάμιση μέτρο .
Που να δείτε τα δένδρα. Λεμονιές, νεραντζιές , πορτοκαλιές γεμάτες μπουμπούκια.Μοσχοβολούσε ο τόπος .
Αν βλέπατε τα άνθη της φράπας .....τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερα από τα άνθη των άλλων εσπεριδοειδών .
Και ένα συνεχές  ζζζζζζζζζζζζζζ από μέλισσες και άλλα ζουζούνια που τρυγούσαν το νέκταρ τους .
Νόμιζες ότι ήταν Απρίλης και όχι Μάρτης .
Κλαδέψαμε, καθαρίσαμε τα αγριόχορτα , κεντρίσαμε ,βάλαμε λίπασμα , κουραστήκαμε αλλά το ευχαριστηθήκαμε .

Έβγαλα φωτογραφίες τα ανθισμένα δένδρα , ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα , την θάλασσα - φουρτουνιασμένη και ήρεμη - και τα αντικείμενα που είχα υποσχεθεί στην Ρένα.

Τον κομό ........... ένα ....... εστεμμένο γυάλινο βάζο  γλυκού ............δυο τασάκια με έναν .... εστεμμένο στον ....πάτο τους ......... δυο από τα πρώτα ηλεκτρικά σίδερα σιδερώματος , βαριά και ασήκωτα - τέσσερα κιλά διάβασα στην ανάρτηση της Ελένης ότι ζύγιζε το καθένα - μια παλιά ποδοκίνητη μηχανή ραψίματος .......

Και τώρα ......... σας ρωτώ :
Τι κάνεις όταν το σπλάχνο σου - το μικρότερο από τα δύο - σήμερα το πρωί , πολύ ήρεμα σου ανακοινώνει ότι μ ά λ λ ο ν   χ θ ε ς  β ρ ά δ υ έσβησε τις φωτογραφίες από την φωτογραφική
μηχανή ? * & % $ @ ? ? ? ?

Αν ήσασταν από μια μεριά μπροστά εκείνη την στιγμή θα με βλέπατε ..... απολιθωμένη , με μάτια ....γουρλωμένα και στόμα ανοιχτό .

Πίκρα......μεγάλη πίκρα.....
Η πίεση στα ύψη.....Το εγκεφαλικό κατά τύχη το απέφυγα .

Τι ήθελε να πιάσει στα χέρια του την μηχανή  ....χθες βράδυ ;
Και εγώ γιατί δεν πέρασα στον υπολογιστή τις φωτογραφίες πιο μπροστά και περίμενα τελευταία στιγμή να το κάνω;

Πριν φύγω είχα -κατά τύχη - περάσει στον υπολογιστή μια φωτογραφία για τον μωβ διαγωνισμό που κάνει το  Κατερινάκι .
Μωβ μικρόβια - σκουλαρίκια πάνω σε χειροποίητα πετσετάκια της προγιαγιάς με όλους τους λεκέδες και τις τρύπες της ηλικίας τους .
Ρένα λυπάμαι που δεν μπόρεσα να τηρήσω  την υπόσχεσή μου.
Αν δώσεις παράταση κάτι μπορεί να γίνει .





Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Οι .................ξεσηκώστρες

Κάνοντας την προηγούμενη ανάρτηση με τα .....παλαιά αλλά όχι παλιά ,νόμιζα ότι τα είχα δείξει όλα .
Βέβαια για να πω την αλήθεια εκκρεμούν δύο ακόμη αναρτήσεις . Μία για εδώ και μία για το εξοχικό.
Βλέποντας όμως τις αναρτήσεις σας με τα δικά σας ..........παλαιά , ξεσηκώθηκα ή μάλλον ξαναξεσηκώθηκα  .Είπα  .....έχω και εγώ από τα ίδια...... έχω και εγώ ένα όμοιο.....έχω και εγώ ένα ....παρόμοιο......η Ρένα έχει ψυγείο και εγώ έχω .....πλυντήριο......
Ιδού λοιπόν :
Το σπίτι που μένουμε πριν πάρει την τωρινή του μορφή ήταν ένα σπίτι γωνιακό - και φυσικά ακόμη είναι - με αυλή όπως όλα τα σπίτια της εποχής εκείνης και ήταν το πατρικό του παππού.
Μάλλον είχε δυό αυλές και δυό εισόδους.
Η μία είσοδος - η καλή - ήταν από τον κυρίως δρόμο και μετά από ένα μικρό προθάλαμο οδηγούσε δεξιά στην σάλα και αριστερά στην κρεβατοκάμαρα του παππού και της γιαγιάς και η άλλη ήταν από τον άλλον - μικρότερο-  δρόμο και έμπαινες πρώτα στην αυλή και μετά στο σπίτι.
Υπήρχε όμως και μια εσωτερική αυλή που την είχαν σκεπάσει - κάτι σαν τα σημερινά αίθρια - και  ένωνε κατά κάποιο τρόπο την κουζίνα , το μπάνιο και την τραπεζαρία .
Σε αυτή λοιπόν την εσωτερική αυλή υπήρχε ένα πλυντήριο - από τα πρώτα που είχαν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα .
Όταν μετά από χρόνια το σπίτι αυτό γκρεμίστηκε και την θέση του πήρε ένα καινούργιο , όπως ήταν τότε της μόδας , στην ταράτσα του χτίστηκε ένα πλυσταριό ,όπως και αυτό ήταν τότε της μόδας.
Στο πλυσταριό πήγαινες - και ακόμη πηγαίνεις , ανεβαίνεις  - με μια σκάλα σιδερένια στριφογυριστή .
Το πλυντήριο μετακόμισε και αυτό από το παλιό σπίτι στο νέο .Πρέπει να ανέβηκε στο πλυσταριό  με σκοινιά .
Τα πρώτα χρόνια που κατοικήθηκε το νέο σπίτι , η μητέρα μου ανέβαινε στην ταράτσα ζωσμένη την λεκάνη με τα άπλυτα , για να βάλει μπουγάδα .
Αργότερα , όταν κυκλοφόρησαν τα πλυντήρια με την σημερινή τους μορφή  και όταν τα κουράγια άφησαν την μητέρα μου και δεν μπορούσε να ανέβει στην ταράτσα , το παλιό πλυντήριο παροπλίστηκε, ξεχάστηκε  αλλά δεν πετάχτηκε .
Για χάρη σας λοιπόν ανέβηκα αυτήν την στριφογυριστή σκάλα - που σπανίως ανεβαίνω - και φωτογράφισα το πλυντήριο .
Μην κοιτάτε την σκόνη που έχει και μην νομίζετε ότι θα το έτριβα και το γυάλιζα για να σας το παρουσιάσω . Τα πολλά - πολλά του πήρα .
Είπαμε ότι η Ρένα μας έχει βάλει να κάνουμε καθαριότητα αλλά όχι και στην ταράτσα!!!

Η μάρκα του ......EASY .
Άγνωστη σε μας .
Έχει δυό κάδους .........


Έναν μεγάλο ....
Εκεί  γινόταν η πλύση .
Αφού γέμιζε ο κάδος με νερό και απορρυπαντικό  ,ρύθμιζες τον χρονοδιακόπτη και τα ρούχα άρχιζαν να χτυπιούνται για να .....καθαρίσουν .


Ο δεύτερος κάδος.....ο μικρός   ήταν για το στύψιμο.
Έπαιρνες τα ρούχα από τον μεγάλο κάδο αφού τα είχες πλύνει όσα χέρια ήθελες και τα είχες ....κοπανήσει ικανοποιητικά , τα έριχνες στον μικρό κάδο και άρχιζε το στύψιμο .
Εξ ου και οι τρύπες  , για να φεύγει το περιττό νερό . Σαν ένα μεγάλο ...... σουρωτήρι .


Αυτά τα πιάτα  που εγώ τα κρέμασα στον τοίχο, η γιαγιά και μετά η μαμά τα είχαν για ......τρατάρισμα .


Αυτό το τσαντάκι ήταν της γιαγιάς . Μάλλον για τις βραδινές εξορμήσεις .


Αυτές είναι μπομπονιέρες μιάς .......... άλλης εποχής .

  
                               

Μιά θήκη για αναπτήρα - τσακουμάκι -που μάλλον θα κρεμόταν από αλυσίδα.
Εξ ου και ο χαλκάς στο επάνω μέρος .

   
Άλλη μια θήκη , μαζί με τον αναπτήρα αυτή την φορά.



Αυτά τα λίγα για σήμερα.
Θα επανέλθω............... δριμύτερη .
Εκτάκτως φεύγω για Πόρο -  κοινωνικές υποχρεώσεις - και ταυτοχρόνως θα μου δοθεί η ευκαιρία
να φωτογραφίσω - πιο σύντομα απ΄ότι περίμενα - και τα εκεί .....παλαιά .
Έχω γραμματείς  -όχι και Φαρισαίους , πιστεύω - που προβλέπω ότι θα απαντήσουν στα σχόλια σας αντί για μένα γιατί δεν θα έχω ίντερνετ . Εκτός και αν καταφέρω να ....κλέψω από κανέναν καλό γείτονα .
Και.............
Μην αφήσετε την Ρένα χωρίς δουλειά........χα χα